Meerschools directeur Lex Heijke van de St. Adelbertusschool en de Matthiasschool kwam bij SaKS als “semi-zij instromer”. Na vijftien jaar als leerkracht maakte Lex een switch naar de autobranche. Om daarna weer terug te komen in het onderwijs. Lex: “Ja, de dikste auto rijden gaf mij uiteindelijk geen voldoening. Ik wilde iets betekenen.”
Ras-Amsterdammer Lex stond vijftien jaar voor de klas in Amsterdam en omgeving. Na een aantal jaren maakte hij de switch. “Ik werkte dik twintig jaar bij een familiebedrijf in auto’s , vrachtwagens, autoherstel, tankstations etcera. Altijd in een leidinggevende positie met een aantal multinationals als klant.” Lex: “Als je ziet hoe zij werken, dat staat eigenlijk haaks op een onderwijsorganisatie.”
Na een reorganisatie komt Lex op straat te staan. Hij dacht er niet aan om weer het onderwijs in te gaan. Lex: “Tot ik in contact kwam met de opleiding “Schoolleiders van buiten” in Apeldoorn. Ik dacht: Ik ga doen wat ik altijd al wilde. Om écht het verschil te maken, ga ik voor een directeursfunctie.”
Op de opleiding treft Lex studiegenoten vanuit de financiële sector, toerisme en de bouw. “Allemaal ervaren leidinggevenden die het onderwijs willen verrijken. Die breder kijken. Andere ervaringen willen inbrengen. Om het onderwijs beter te maken.” Lex: “De vragen die op ons onderwijs afkomen worden steeds complexer. Ik heb gemerkt dat met een ander perspectief je de dingen echt anders aanpakt.”
Bij SaKS kreeg hij meteen veel vertrouwen van bestuurder Helma en het team. Lex: “Ik was 55 en had geen praktijkervaring als schoolleider. Toch werd ik directeur van een relatief grote school, de St. Adelbertus. Dat vind ik dus echt mooi aan SaKs, je krijgt gewoon een kans en als je hem pakt, dan lukt het! In een traditionele onderwijsorganisatie was dit misschien niet zo gegaan. Daar hadden ze meer gekeken naar specifieke ervaring.”
En dat anders kijken, hoe gaat dat dan? Lex: “Nou, als je vanuit een bedrijfsmatig perspectief je school bekijkt is dat anders. Neem bijvoorbeeld besteding van budget. Ik bekijk het altijd zo: “De ouders en de leerlingen, dat zijn onze klanten. Besteden we een aantal euro’s, dan vraag ik me af: wat merken zij daar dan van? Dat heeft effect op je beslissingen. Is het juist om geld te besteden aan een digitaal informatiebord in de gang of kunnen we daar beter chromebooks van kopen?”
“Ook kijk ik anders naar verandering. Ik hoop dat ik dit een beetje heb kunnen doorgeven. Soms zijn we in het onderwijs echt nog wel conservatief. Nieuwe plannen zijn soms eng, lukt het wel, heeft het zich bewezen? Ik zeg dan: Gá er nou voor. We zien wel hoe het loopt. Wees nou niet zo -op zijn Amsterdams – schijterig. En zo hebben we nu het unit onderwijs in de bovenbouw gerealiseerd op de Matthiasschool en ook op de St. Adelbertus zijn we druk met toekomstgericht onderwijs. Gaat hartstikke goed.”
En nu? Lex: “Ik ben nu 62,5 en nog kerngezond. En mijn vrouw gaat ook stoppen. We hebben 40 jaar keihard gewerkt met veel plezier. We gaan genieten!
Onze ontdekkingstocht naar het onderwijs van de toekomst levert prachtige verhalen op.
Deze delen we via ons eigen online magazine.
Wil je de magazines periodiek in je mailbox ontvangen? Dat kan.
